„Ludzie płacą lekarzowi za pracę, za serce pozostają mu winni.” Lucius Annaeus Seneca Minor

Liszaj płaski, liszaj czerwony

liszaj płaski

Liszaj płaski, liszaj czerwony (lac. Lichen planus, lichen ruber), (ang. Lichen planus)

opisany po raz pierwszy przez Erazma Wilsona w 1869 roku, który wyodrębnił liszaj płaski jako samodzielną jednostkę chorobową.

Liszaj płaski jest chorobą skóry. Atakuje również paznokcie i błony śluzowe. Nie jest zakaźny. Ma charakter choroby przewlekłej. U większości pacjentów występują nawroty choroby.

Liszaj czerwony objawy ( liszaj płaski objawy ):

  • powstawanie czerwonych lub fioletowych grudek, któremu zazwyczaj towarzyszy świąd (swędzenie),
  • grudki  mogą zlewać się w większe wykwity,
  • wykwity mają zazwyczaj 1–3 mm średnicy, ich powierzchnia jest płaska i błyszcząca,
  • na powierzchni grudek występuje biała, delikatna siateczka – siateczka Wickhama lub prążki Wickhama,
  • ustępujące zmiany pozostawiają ciemnoczerwone (brunatne) przebarwienia,które mogą po jakimś czasie zanikać,
  • w obrębie paznokci powoduje powstawanie podłużnych bruzd, a po jakimś czasie zanikanie lub spełzanie płytki paznokcia,
  • u 50% chorych liszaj płaski atakuje błony śluzowe (czasami jest to jedyne zmienione chorobowo miejsce)
  • zmiany w obrębie błony śluzowej mają zazwyczaj linijny, drzewkowaty lub obrączkowaty kształt,
  • liszaj płaski umiejscowiony na błonach śluzowych może powodować ból i uczucie pieczenia.

liszaj płaski liszaj czerwony na języku

Liszaj czerwony miejsca występowania:

  • skóra nadgarstków, przedramion i stawów skokowych,
  • skóra głowy,
  • paznokcie,
  • wnętrze jamy ustnej,
  • narządy płciowe i odbyt

Kto może zachorować na liszaj płaski:

Liszaj czerwony atakuje zarówno kobiety jak i mężczyzn. Choroba może pojawić się w każdym wieku, chociaż najczęściej występuje pomiędzy 30 a 60 rokiem życia.

Czas trwania choroby:

Liszaj czerwony może utrzymywać się od kilku miesięcy do kilku lat.

Przyczyny powstawania liszaja czerwonego:

Przyczyny występowania nieprawidłowości nie zostały określone jednoznacznie. Wskazuje się na:

  • podłoże autoimmunologiczne (zaburzona reakcja układu odpornościowego, który wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom,
  • urazy psychiczne i nasilone sytuacje stresowe
  • przyjmowanie leków (np. preparatów przeciwmalarycznych, soli złota, leków neuroleptycznych, uspokajających i in).

Uwaga! Zmiany powstałe na skutek przyjmowania leków przeciwmalarycznych nie występują na błonach śluzowych.

liszaj płaski liszaj czerwony na paznkciu

Rodzaje liszaja płaskiego:

  • odmiana przerosła, czyli brodawkująca, najczęściej występująca na podudziach, charakteryzuje się brakiem grudek i zlewaniem ognisk chorobowych,
  • odmiana mieszkowa w której drobne grudki występują w obrębie mieszków włosowych skutkiem czego następuje bliznowacenie  (zespół Grahama Little’a),
  • odmiana zanikowa ma układ obrączkowaty, a w części środkowej widoczne są przebarwienia lub zbliznowacenia,
  • odmiana pęcherzowa występuje na skórze dłoni i stóp w wyniku działania czynników mechanicznych, lub w obrębie błon śluzowych i skóry w postaci pęcherzy.

Rozpoznanie liszaja płaskiego:

  •  na podstawie typowego wyglądu grudek,
  • na podstawie układu zmian skórnych,
  • na podstawie umiejscowienia zmian,
  • wskazówką jest obecność świądu i przewlekły charakter choroby,
  • podstawą rozpoznania jest obraz histologiczny wysypek oraz wynik badania immunologicznego zmian.

 

liszaj płaski liszaj czerwony

Podobne objawy do liszaja czerwonego mogą powodować takie choroby jak:
  • łuszczyca,
  • brodawki płaskie,
  • neurodermit,
  • rogowacenie białe,
  • kandydoza błon śluzowych,
  • pęcherzyca zwykła,
  • pemfigoid,
  • afty i in.

Leczenie liszaja płaskiego
Stosowane jest leczenie ogólne i miejscowe. Leczy się objawy choroby a nie przyczynę jej powstania.

Lekarstwa na liszaj płaski:

  • leki przeciwhistaminowe,
  • maści i kremy z kortykosterydami,
  • maść:  z kortykosterydami,
  • leki zawierające steroidy,
  • leki zawierające retinoidy,
  • fototerapia i fotofereza

Bibliografia

  • Choroby włosów i skóry owłosionej,  Roman Michałowski, wyd. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa
  • Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  •  Wikipedia
  • Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy, Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

fot. www.flickr.com autor Quinn Dombrowski, Natasha Masharova