Ostre zapalenie ucha środkowego najczęściej dotyka dzieci do 11 roku życia. W całej populacji ludzkiej z choroba dotyka 80% osób.
Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na ostre zapalenie ucha środkowego to przede wszystkim:
- katar,
- nawracające polipy nosa,
- zapalenie błony śluzowej nosa,
- zapalenie błony śluzowej gardła,
- stan po przebyciu odry, świnki i szkarlatyny.
Przyczyny występowania ostrego zapalenia ucha środkowego
Przyczyną choroby jest zakażenie bakteryjne. Najczęściej rozwija się ono pod wpływem niedrożności nosa i przy infekcjach górnych dróg oddechowych.
Postępowanie w przypadku choroby
Podejrzewając ostre zapalenie ucha środkowego należy jak najszybciej udać się do lekarza internisty lub laryngologa. Lekarz przepisze odpowiedni lekarstwa (zazwyczaj jest to antybiotyk, probiotyk oraz witamina C). W trakcie choroby należy leżeć w łóżku. By zmniejszyć dolegliwości bólowe można przykładać do ucha termofor napełniony ciepłą wodą. Przy ostrym bólu należy zażyć tabletkę przeciwbólową. Nie zaleca się stosowania kropli do uszu.
Możliwe powikłania po przebyciu ostrego zapalenia ucha środkowego
Jeżeli choroba będzie leczona niewłaściwie lub rozpoczęcie leczenia nastąpi zbyt późno ostre zapalenie ucha środkowego może przejść w stan przewlekły. Infekcja może też się rozprzestrzenić i zaatakować części kostne. Następuje wtedy zapalenie wyrostka sutkowatego, co wymaga interwencji chirurgicznej polegającej na usunięciu znacznej części zainfekowanej kości. Najgroźniejszym powikłaniem po ostrym zapaleniu ucha środkowego jest zapalenie opon mózgowych.
Leczenie ostrego zapalenia ucha środkowego
Obecnie leczy się ostre zapalenie ucha środkowego antybiotykiem doustnym. Lekarz może również zalecić stosowanie środków przeciwbólowych, ponieważ ból może być silny i dotkliwy. Starsi lekarze mogą zalecić również przewietrzenie ucha środkowego przez trąbki słuchowe. Odbywa się to za pomocą balonika z którego wypuszcza się powietrze do dziurki nosowej, a pacjent w tym momencie musi powiedzieć „kuku lub Karol”. Powoduje to uniesienie podniebienia miękkiego, zamknięcie noso-gardzieli i wtłoczenie powietrza do trąbek słuchowych. Dziś rzadko spotyka się ten rodzaj kuracji i nie jest ona zalecana.
Jeżeli ropy w uchu środkowym jest znaczna ilość lekarz może zalecić nacięcie błony bębenkowej by umożliwić jej odpływ. Zabieg taki przeprowadza się pod narkozą. Błona bez nacięcia obciążona nadmiernie pęknie samoistnie. Zdarza się to dość często przy ostrym zapaleniu ucha środkowego. Nie należy martwić się pęknięciem, ponieważ błona sama zarośnie w ciągu 1-2 tygodni. Istotnym jest by dbać o uszy (unikać przewiewu, leczyć katar) ponieważ zbliznowacenie błony bębenkowej może rodzić konsekwencje w przyszłości.
fot. flickr.com autor: Tod Baker