Na świecie blisko 30% całej populacji jest nosicielami gronkowca złocistego. Bakteria szybko atakuje, zajmując drogi oddechowe, czy serce. Gronkowiec jest szczególnie groźny dla kobiet w ciąży i dla osób o obniżonej odporności.
Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) jest powszechnie występującą bakterią (ocenia się, że nawet do 30% populacji na całym świecie jest jej nosicielami). Początkowo zakażenie może przebiegać bezobjawowo, natomiast dopiero w chwili osłabienia organizmu zakażenie zaczyna się rozwijać. W zależności od miejsca zainfekowania bakterią, różne mogą być objawy zakażenia gronkowcem, różne mogą być również sposoby jego leczenia. W przypadku małych dzieci lub kobiet w ciąży, zakażenie gronkowcem może być niezwykle niebezpieczne, dlatego podejrzenie zakażenia należy bezzwłocznie skonsultować z lekarzem i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Zakażenie gronkowcem złocistym – przyczyny
Ocenia się, że do zakażenia gronkowcem najczęściej dochodzi w przypadku osób z osłabioną odpornością, dzieci, kobiet karmiących, czy narkomanów i chorych na AIDS. Z racji, że do zakażenia może dojść na kilka sposobów, zakażenie gronkowcem uznawane jest za jedno z powszechniejszych. Do zakażenia dochodzi bowiem poprzez:
- drogę kropelkową,
- zjedzenie zakażonego pokarmu,
- poprzez kontakt płciowy,
- poprzez otwartą ranę,
- poprzez nieodpowiednio mrożoną żywność,
- przedmioty codziennego użytku,
- za pośrednictwem brudnych rąk.
Zakażenie gronkowcem – objawy
Zakażenie gronkowcem złocistym prowadzące nie tylko do zakażenia w obrębie układu kostnego, chorób skórnych, ale również do zapalenia opon mózgowych i licznych infekcji dróg oddechowych może objawiać się na kilka różnych sposobów, w zależności od rodzaju zakażenia.
1). Przy zakażeniu układu pokarmowego pojawić się mogą:
– wymioty,
– ból brzucha,
– gorączka,
– biegunka.
2). Przy zakażeniu skórnym mogą pojawić się zmiany skórne często bolące i swędzące w postaci:
– trądziku,
– ropnych guzków lub jęczmieni,
– pęcherzy,
– liszajec pęcherzowy (u noworodków).
3). W przypadku zakażenia układu oddechowego, zakażenie może objawiać się:
– gorączką,
– świszczącym kaszlem utrzymującym się przez dłuższy okres czasu,
– trudnościami w oddychaniu.
Zakażenie górnych dróg oddechowych może prowadzić do zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, a także zapalenia tchawicy, zapalenia ucha i zapalenia migdałków.
Gronkowiec złocisty i jego diagnoza
Zakażenie gronkowcem przede wszystkim diagnozuje się na podstawie badań moczu, badań krwi, jak również, w przypadku zakażenia skórnego, na podstawie badań próbki zainfekowanej gronkowcem tkanki (wynik otrzymujemy w przeciągu od 24-48 godzin). Przeprowadzane są również badania posiewu z nosa. Stosunkowo nowym badaniem jest test do wykrywania szczepów lekoopornych – metycylinoopornych(w skrócie MRSA, z ang. methicilin-resistant S. aureus). Wynik badania otrzymujemy już po upływie od dwóch do pięciu godzin.
Leczenie zakażenia gronkowcem złocistym
Zakażenie gronkowcem złocistym zwyczajowo leczone jest antybiotykami z grupy metycyliny. Jednak z racji na coraz częstsze uodpornianie się kolejnych szczepów bakterii, leczenie gronkowca złocistego jest coraz trudniejsze. W przypadku MRSA wdrażane jest również leczenie wankomycyną. Zalecana jest również zbilansowana dieta, wzmocnienie odporności organizmu. Wielu pacjentów sięga również po leki naturalne.