Choroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca) to jedna z najpopularniejszych chorób cywilizacyjnych. Polega na niedokrwieniu mięśnia sercowego (a co za tym idzie – niedotlenieniu), przez zwężenie lub całkowite zamknięcie świateł tętnic wieńcowych, które tworzą system odpowiedzialny za odżywienie serca. Chorobę wieńcową możemy podzielić na stabilną i ostre zespoły wieńcowe. Czym się objawia ta choroba i jak jej zapobiegać ?
Na czym polega choroba wieńcowa ?
Powodem zmian w światłach tętnic wieńcowych jest zazwyczaj narastanie blaszek miażdżycowych. Ich powstawaniu sprzyja wysoka ilość spożywanych tłuszczów nasyconych i złego cholesterolu LDL, brak odpowiedniej aktywności fizycznej i predyspozycje genetyczne. Zmniejszenie średnicy naczyń wieńcowych prowadzi do tego, że niedostateczna ilość krwi dociera do serca, co może skutkować nawet zawałem serca. Współczesny tryb życia – jedzenie fast-foodów, słodyczy, stres, praca pod presją, są idealnym podłożem do rozwinięcia się tej choroby.
Na jej wystąpienie mogą też wpływać takie schorzenia, jak kiła, niedokrwistość, zapalenie wsierdzia, wady serca, cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze.
Ryzyko zachorowania rośnie wraz z wiekiem. Szczególnie na nią narażeni są mężczyźni w wieku 40-55 lat, a także osoby palące papierosy.
Objawy choroby wieńcowej
W zależności od typu tej choroby, możemy mieć do czynienia z innymi objawami:
- choroba wieńcowa stabilna – postać przewlekła, charakteryzująca się dławiącymi dolegliwościami bólowymi po wysiłku fizycznym, w stresowej sytuacji, ranna pora dnia, zimne powietrze. Ból jest często opisywany jako rozrywający, gniotący i występuje głównie za mostkiem. Może promieniować do szyi oraz barków. Co ważne, w przypadku tego rodzaju choroby wieńcowej, dolegliwości ustępują po odpoczynku, lub zniwelowaniu innych czynników wpływających na powstawanie bólu.
- Ostre zespoły wieńcowe – obejmują przede wszystkim dolegliwość zwaną potocznie ,,zawałem serca’’, skutkują one ostrym niedokrwieniem serca powodującym martwicę jego komórek. Przyczyną niedrożności naczyń wieńcowych aż w 75% stanowi pęknięcie blaszki miażdżycowej. Stan ten jest bardzo groźny i może zakończyć się śmiercią, jeśli osoba w tym stanie nie zostanie jak najszybciej hospitalizowana. Objawem zawału serca jest silny, promieniujący do szyi, żuchwy, ręki, czy brzucha ból, który nie ustępuje nawet po długim czasie. Zawał czasem bywa trudny do rozpoznania, bowiem może przebiegać bezbólowo. Towarzyszą mu jednak takie dolegliwości jak nagły spadek wydolności fizycznej, duszności, zawroty głowy, kołatania serca. Takie objawy dotyczą często cukrzyków.
Leczenie choroby wieńcowej
W przypadku tej choroby ważna jest farmakoterapia, czyli stosowanie leków mających obniżyć poziom cholesterolu we krwi (ponadto istnieją doniesienia, że zmniejszają one także ilość blaszki miażdżycowej), suplementacja kwasu foliowego, zażywanie tzw. nitratów (np. podjęzykowe przyjmowanie nitrogliceryny), które zmniejszają zapotrzebowanie serca na tlen i niwelują ból. W przypadku zawału serca wykonuje się zabieg angioplastyki, czyli udrożnienia zatkanego naczynia. Następuje to dzięki umieszczeniu w tętnicy tzw. stentów (mogą być metalowe lub rozpuszczalne), które mają za zadanie rozszerzyć jej światło. W niektórych przypadkach wykonuje się również operację chirurgiczną polegającą na wszczepianiu ,,pomostów’’ mających ominąć miejsce zwężenia naczynia – jest to tak zwane wszczepienie bypassów.
W chorobie wieńcowej ważna jest przede wszystkim profilaktyka, czyli zdrowe odżywianie się, regularna aktywność fizyczna, równowaga pomiędzy pracą, a odpoczynkiem, niepalenie papierosów. Choroba ta jest bardzo niebezpieczna, dlatego tak jak się utarło mówić – lepiej zapobiegać, niż leczyć.