„Ludzie płacą lekarzowi za pracę, za serce pozostają mu winni.” Lucius Annaeus Seneca Minor

Ziołolecznictwo w chińskiej medycynie tradycyjnej

chińska medycyna

Chińska medycyna naturalna ma ponad 5000 letnią tradycję. U jej podstaw leży ziołolecznictwo ( fitoterapia ) oraz leczenie poprzez zastosowanie w diecie odpowiedniej żywności.

Znacznie bardziej efektywnie zalety tych metod wykorzystuje się w medycynie chińskiej niż w Europie. Podstawą jest wiara w to, iż za pomocą odpowiednio dobranej diety możemy wpływać na nasze zdrowie.

Leki ziołowe to nie tylko wyciągi z roślin, ziołolecznictwo również korzysta z takich preparatów jak, sproszkowane perły, skóra węża. Z tego względu leki te należy stosować po konsultacji z lekarzem. Wiedza o tej metodzie jaką wykorzystuje medycyna naturalna opisana została już w II wieku w książce „Kanon Materia Medica”.
Leczenie ziołami ma za zadanie przywrócenie równowagi między dwoma ważnymi w wierzeniach chińskich punktami czyli Yin i Yang. Do sfery Yin zaliczamy zioła ciepłe i gorące do Yang oziębiające. Zimne zioła to na przykład mięta, wiciokrzew, a gorące to imbir. Dobranie tych ziół powinno być dokonane przez lekarza ponieważ pomyłka przy wyborze odpowiednich ziół może spowodować pogorszenie stanu zdrowia albo też doprowadzić do zatrucia.

Ziołolecznictwo  ( fitoterapia ) zastosowane w medycynie wschodu rozróżnia też podział ziół na kwaśne, które mają działanie ściągające, zioła o gorzkim smaku, które obniżają gorączkę i oczyszczają jelita. Zioła słodkie wzmacniają, tonizują, równoważą działanie układu trawiennego, odpornościowego i oddechowego. Ostry smak pobudza przepływ energii w organizmie, aktywizuje meridiany (kanały energetyczne) oraz narządy i wzmaga metabolizm. Słony smak oczyszcza jelita.

medycyna naturalna
Ważny jest też sposób przyrządzania ziół. Uciera się je na proszek, praży, piecze albo gotuje. Istotne jest aby odpowiednio dobrać składniki, co ma kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia. Poszczególne zioła razem zastosowane mogę się wzajemnie wzmacniać lub osłabiać swe działanie. Nie dla każdego ten sposób ziołolecznictwa jest odpowiedni. Na przykład ludzie przyjmujący leki przeciwzakrzepowe nie mogą korzystać z takich ziół jak miłorząb japoński (ginkgo biloba) , ponieważ istnieje ryzyko krwotoków i drobnych wylewów w mózgu. Zawsze należy więc informować lekarza (zarówno medycyny konwencjonalnej, jak i chińskiej) o zażywanych lekach i stosować się ściśle do zaleceń.

fot. www.flickr.com autorzy: Iskra Photo, OXLAEY.com